Volgens Robrecht Vanderbeeken van ACOD Cultuur en Johan Van Assche, gedelegeerd bestuurder bij De Acteursgilde is het hoog tijd om 'de draagwijdte van Sociale Bureaus voor Kunstenaars aan te passen en om reguliere vormen van arbeid aan te moedigen' in de kunstensector.

Begin deze maand lazen we in de kranten dat volgens het HR-dienstenbedrijf Acerta - dat ook in interimmanagement voorziet - steeds meer mensen vast en voltijds werken. Weliswaar laten ze de stijging aan u...

Deze regering wou het kunstenaarsstatuut hervormen. Dat stond zo in het regeerakkoord. N-VA zette in op afbraak om zo het kunstenveld meer in haar greep krijgen. Open Vld deed niets, want armoede is een hefboom om kunstenaars de markt op te jagen. CD&V verdedigde het statuut, weliswaar om het als een hefboom te gebruiken om toe te werken naar een derde statuut ‘autonome medewerker’. Eindbalans? Een status quo inzake beleid, méér precariteit voor de cultuurwerkers. Nochtans had een eenvoudige ingreep in de wetgeving dat kunnen verhelpen.

'Gaan havenbazen en banken binnenkort beslissen over onze erfgoedcollecties', dat vragen Mie Branders (PVDA) en Robrecht Vanderbeeken (ACOD Cultuur) zich af in afwachting van het geplande samengaan van 14 Antwerpse musea en erfgoedinstellingen in één groep. Optimalisatie en efficiëntie? De vraag is voor wie?

Het nieuwe stadsbestuur van de Grote Verbinding is twee maanden ver en we staan al voor de grootste vermarktingsoperatie van de Antwerpse cultuurinstellingen ooit...

Op internationale vrouwendag kwam de filosofe Nina Power spreken in Gent en Brussel. Ze wees erop dat feminisme geen individuele aangelegenheid is en al evenmin iets dat ‘voorbij links en rechts’ gaat. Het gaat om een historische sociale strijd van onderuit die stapsgewijs aanstuurde en blijft aansturen op structurele veranderingen. De vakbonden trokken daarom gisteren op de jaarlijkse Dag voor Gelijk Loon v/m de straat op. Wil je weten wat die structurele veranderingen zoal kunnen zijn? Hierbij alvast 12 maatregelen.

‘Belgische regisseurs trekken aan alarmbel over kunstenaarsstatuut’, kopte een artikel vorige vrijdag in De Morgen. ‘Mogelijke terugbetaling werkloosheidsuitkering ‘verzwakt creatie’’, luidde de ondertitel. Dat verhaal rammelde, maar een wijziging van de auteurswetgeving kan in sommige gevallen inderdaad miserie vermijden. Maar, beste Unie van Regisseurs, als je graag bekende namen als spreekbuis neemt, wijs werkgevers dan ook even op hun verantwoordelijkheid eerder dan de RVA als zondebok weg te zetten.

Via satire en zottigheid laat carnaval de maatschappelijke onderbuik spreken. De uitbundige onbevangenheid van dit volksfeest biedt een vermomming om allerlei impulsen de vrije loop te laten. Ook reactionaire, zo blijkt ook dit jaar weer met de antisemitische praalwagen in Aalst. Maar het is niet omdat het een oud ritueel is, dat we zo’n excessen met de mantel der liefde moeten toedekken. Kunst en cultuur zijn een spiegel van onze samenleving en wat we daarin te zien krijgen is dikwijls niet zo fraai. De vraag is vervolgens: hoe daarmee omgaan?

Journalist Lode Vanoost trok met de door hem zo geliefde trein door het land om mensen te interviewen die werken in de openbare dienstverlening. Mensen die niet werken voor de overheid – “neen, ‘bij de overheid, voor iedereen’”. Het resulteerde in openhartige getuigenissen van engagement om mee aan een solidaire en democratische samenleving te bouwen. Het boek leest ook als een trein: rechtdoor, zonder files.

Filmregisseur Jan Verheyen jammerde in de media dat zijn met taxshelter-geld...

Volgens moraalfilosoof Patrick Loobuyck kan je het klimaatprobleem niet oplossen door een beroep te doen op het individuele geweten. Dat zijn ‘symboolinspanningen, goed voor wie in een belonende God gelooft’. Zou het kunnen dat Loobuyk zelf moeite heeft met een ‘onwenselijke’ schuldvraag en die wil wegredeneren? Het helpt nochtans wel als mensen op individuele basis beslissen minder te vliegen. De optelsom van kleine inspanningen kan op termijn door­wegen. Die mentaliteitsverandering is ook een vertrekpunt voor politiek engagement.

Ondanks de klimaatontkenners in zijn partij, zegt Bart De Wever dat hij het klimaatprobleem wel degelijk erkent. Toch blijft hij een ontkenner van de klimaatoplossingen. Het klimaatplan van N-VA is een zandkasteel dat zo wegspoelt: niet denken, niet durven, niet doen. 'Wir schaffen das nicht.'

De conservatief Bart De Wever is de man die in 2005 nog een snelwegviaduct over de stad Antwerpen wou bouwen omdat elk alternatief voor die brug volgens hem ‘onrealistisch’ was. Na jarenlange strijd van bur...

Het kunstenaarscollectief State of the Arts ijvert al sinds 2013 voor meer ‘fair practice’ op de werkvloer: rechtvaardige vergoedingen, meer duurzaamheid, meer gendergelijkheid, meer inspraak en transparantie enzovoort. Samen met Kunstenpunt, het steunpunt voor de kunsten, en de vakbonden werkten ze een boek uit vol inzichten, standpunten en informatie: een ‘agenda’ waarmee ze hun bezorgdheden op het cultuurpolitieke agenda willen zetten. Dat is welkom in een verkiezingsjaar. Een toelichting en terugblik.

Gele hesjes, #YouthforClimate, een nationale staking van de vakbonden: het volk mort en trekt de straat op. Goed nieuws dat het neoliberaal beleid langs verschillende kanten onder vuur ligt. Maar hoe verbinden we deze sociale strijd voor de omwenteling die nodig is?

Vorige donderdag sprak Anuna op de grootste scholierenstaking sinds de jaren 90 de bosbrossers toe vanop een busje van de ABVV-jongeren die logistieke ondersteuning verleenden. De vakbonden steunen tevens...

De besparingen die de cultuursector de vorige jaren moest ondergaan, krijgen mogelijks nog een venijnig staartje. Als het van N-VA afhangt, zal de precaire werksituatie voor kunstenaars nog escaleren: vanuit de oppositie pleiten ze nu via het debat over de degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen zijdelings ook voor de uitholling van het kunstenaarsstatuut.

In het regeerakkoord van Michel 1 stond een hervorming van het zogenaamde kunstenaarsstatuut (enkele voordeel...

Het Museum van Schone Kunsten in Antwerpen kampt niet alleen met een bouwprobleem. Hoog tijd dat we ons zorgen maken over de privatisering die schuil gaat onder wat heet een 'verzelfstandigingsprocedure'. Schuiven KBC, het Havenbedrijf en kunstspeculant Fernand Huts aan in de bestuursraad? Geraakt erfgoed zo verder in de klauwen van de Vlaamse volksaardpropaganda en de logica van return on investement? Vlaamse centjes eerst?

Terwijl de heropening van het ­AfricaMuseum het maatschappelijke debat...

In de inkomhal van het ACOD-vakbondsgebouw in Brussel kon je enkele maanden het kunstwerk Alignement bezichtigen van beeldend kunstenares Sofie Haesaerts. Het hing er als een dissonant, want dit artistieke wandtapijt omgeven door popsongs verwijst qua beeldtaal niet direct naar de sociale strijd. Als artisanaal object is het natuurlijk wel onderdeel van de wereld van ambacht en handenarbeid. En die wereld – waartoe ook het kunstenaarschap behoort – staat van oudsher onder druk. Een aanleiding voor een gesprek.

Paul Blockx, onthoud die naam. Van hem komt het citaat: ‘Ze noemen me een outsiderkunstenaar. Ik ben aan het wachten tot ze het moe worden me zo te noemen.’ De term outsiderkunst is inderdaad problematisch. Hij slaat een muur tussen ‘out’ en ‘in’, gaat ervan uit dat psychiatrische patiënten per definitie outsiders, marginale mensen zijn. Bovendien, werk en auteur met elkaar vereenzelvigen is in de kunst eigenlijk not done. Kunst reduceren tot een kenmerk van de kunste...