In de inkomhal van het ACOD-vakbondsgebouw in Brussel kon je enkele maanden het kunstwerk Alignement bezichtigen van beeldend kunstenares Sofie Haesaerts. Het hing er als een dissonant, want dit artistieke wandtapijt omgeven door popsongs verwijst qua beeldtaal niet direct naar de sociale strijd. Als artisanaal object is het natuurlijk wel onderdeel van de wereld van ambacht en handenarbeid. En die wereld – waartoe ook het kunstenaarschap behoort – staat van oudsher onder druk. Een aanleiding voor een gesprek.

Paul Blockx, onthoud die naam. Van hem komt het citaat: ‘Ze noemen me een outsiderkunstenaar. Ik ben aan het wachten tot ze het moe worden me zo te noemen.’ De term outsiderkunst is inderdaad problematisch. Hij slaat een muur tussen ‘out’ en ‘in’, gaat ervan uit dat psychiatrische patiënten per definitie outsiders, marginale mensen zijn. Bovendien, werk en auteur met elkaar vereenzelvigen is in de kunst eigenlijk not done. Kunst reduceren tot een kenmerk van de kunste...

‘Ga ik dan mee betogen?’ vroeg mijn dochter. In herfsttijd trekt ze zoals veel kinderen op weg naar school een geel hesje aan: voor de veiligheid. Ze had over het Franse protest tegen de stijgende dieselprijzen gehoord: de gilets jaunes en hun opgekropte woede tegen het arrogante wanbeleid van gebroken beloftes. Wil je begrijpen waarom de gele hesjes zo boos zijn? Lees dan het recente boek Menselijke grondstof. De bodem van de Europese arbeidsmarkt van de socioloog Her...

Volgens de logica van de klassieke economie mag je in deze tijden van stijgende winstmarges en dalende werkloosheid een loonsverhoging verwachten. Zo kan je, als werkende mens, ook mee genieten van de meerwaarde die je creëert. Zou het? In de VS, waar de vakbonden zwak staan, dalen de lonen, al zijn de omstandigheden er even gunstig. De working poor moeten er meerdere flexi-jobs combineren om te overleven.

Ook in ons land dalen de reële lonen. Meer zelfs dan in andere...

Willen we de privatiseringspolitiek tegengaan, dan is het van belang om met een publiek agenda te komen op maat van wat we vandaag en morgen nodig hebben. Volgend op het symposium We Own It! organiseren ACOD Cultuur en Vooruit dit seizoen daarom een aantal debatten over het belang van onze publieke dienstverlening. Woensdagavond 14 november debatteren we bijvoorbeeld over de dominantie van digitale bedrijven en wat we er tegenin kunnen brengen. Onze eis? “Beste VRT, loop Facebook en Instagram niet achterna, ontwikkel publieke sociale media!”

De lastercampagne van Joods Actueel en N-VA wordt steeds interessanter. In hun aanval op de vakbond (en om de aandacht af te leiden van de misdaden begaan door de staat Israël) zouden ikzelf en mijn familie allemaal fascisten zijn. De tactiek is doorzichtig. Een toelichting.

Eerst was er Joods Actueel die de vakbondssecretaris van ACOD Cultuur ten onrechte van antisemitisme beschuldigde. Dat gebeurde op basis van een tekst van een paar maand geleden, niet toevallig nadat we als cultuurvakbond be...

Sinds ACOD Cultuur communiceerde de BDS-campagne tegen de bezetting van Palestina te steunen, uit solidariteit met de strijd van de Palestijnse bevolking voor hun mensenrechten, was het een kwestie van tijd voor intimidaties zouden beginnen. Op 18 oktober is het zover. Volgens propagandasite Joods Actueel hebben we terecht ‘een klacht tegen antisemitisme aan onze broek’. André Gantman (N-VA) eist mijn ontslag. Een toelichting over de achterliggende drijfveren van deze lastercampagne.

...

De cultuurpolitiek van N-VA is een tweesnijdend zwaard. De officiële communicatie klinkt meegaand, zonder provocaties. Maar in de media komt met regelmaat pinnige kritiek naar boven. Bart De Wever doorbreekt deze tweedeling in zijn Antwerps cultuurprogramma via een erg ideologische passage. Dat schept duidelijkheid.

“Vandaag kan kunst nog amper de gemeenschap beroeren. Veel actuele kunst heeft zich teruggetrokken in een besloten reservaat, waarbij kunst een beperkte kring samenbindt maar hen ook...

Maandag 1 oktober stopte Bart Buysse als directeur van het Verbond van Belgische Ondernemingen. In zijn afscheidsbetoog vat hij naar eigen zeggen de rode draad samen van de boodschap die het VBO de afgelopen jaren uitdroeg en ook na zijn vertrek moet uitdragen: verhoog het activeringsbeleid van werkzoekenden, verlaag de werkloosheid en schaf de uitkeringen af in de tijd. Deze missie is helaas alleen rationeel te noemen vanuit de winstoptiek van de aandeelhouders. Blijkbaar valt er vooral winst te halen aan de onderkant van de arbeidsmarkt.

Marc Ruyters, hoofdredacteur van H ART magazine, nam het onlangs op voor Jan Fabre. Hij betwist de getuigenissen van de dansers in de open brief niet. Maar dat het publiek bekend werd is voor hem wel een probleem. Dat bevestigt hoe diep de zwijgcultuur zit. De kunstwereld zou nu geviseerd worden van buiten uit? Onzin. Het zijn cultuurmakers zelf die de toxische beleidscultuur aanklagen. De open brief riep op tot introspectie. Bijvoorbeeld: wat deed H ART in het verleden niet, wat zou het vanaf nu wel kunnen doen? Daarover lezen we helaas niets.

Strafpleiter Hans Rieder verklaarde in De Zevende Dag dat de dansers binnen de organisatie Troubleyn nooit contact met het beleid of Jan Fabre hebben opgenomen. Dat is onjuist. Alleen al de voorbije maanden zijn er heel wat pogingen tot communicatie geweest, verbaal en schriftelijk. Dat weten de advocaten van Fabre ook. ACOD Cultuur eist een rechtzetting.

Er zijn vele mails die de communicatie tussen de dansers en de leidinggevenden van Troubleyn kunnen bevestigen. Tevens valt het eenvoudig aan t...

De dansers die een open brief naar Jan Fabre schreven, hoopten op een constructief gesprek. Afgaande op de reacties wordt hun oproep ernstig genomen. Hoe moet het nu verder? Eén belangrijke stap is het uitbouwen van professioneel sociaal overleg tussen medewerkers en leiding. Elke organisatie verdient een MeToo-CAO! De coalition of the willing groeit aan.

Het parket is een onderzoek gestart. De minister komt na de zaak De Pauw al met een actieplan, en dat kan nu een versnelling hoger. De sociale...

Volgens Jan Fabre moeten dansers met klachten maar de interne procedure volgen. Gemakkelijk gezegd, als je het (Nederlandstalige) arbeidsreglement pas in juli 2018 kenbaar maakt en ondertussen de vakbonden buiten houdt. Wie doorverwijst naar de procedures wil van elk geval een individueel geval maken dat om een behandeling vraagt achter gesloten deuren. Het zal dus nog even duren voor een constructieve dialoog intern mogelijk is. Het devies van de cultuurvakbonden: wees overgevoelig voor zaken die al lang over hadden moeten zijn.

Omar Barghouti, Palestijns mensenrechtenactivist en mede-oprichter van de Boycot, Desinvesteer en Sancties (BDS) campagne tegen het apartheidsregime van Israël, komt op 8 en 9 september naar Manifiesta, het feest van de solidariteit in Bredene. ACOD Cultuur steunt de campagne en gaat met hem in gesprek: wat kunnen we als vakbond méér doen in de strijd voor mensenrechten in Palestina?

Op een internationale meeting van cultuurvakbonden enkele maanden geleden maakte een...

Zin in een ‘zomerkamp’ over fair practice in de kunsten? State of the Arts, een progressieve beweging van cultuurwerkers, verzamelt de eerste week van september de troepen in Brussel. Goesting om samen te sleutelen aan campagnes en beleidsvoorstellen voor meer solidariteit en rechtvaardigheid? Wil je een bijdrage leveren aan de Fair Arts Almanac 2019? Welkom!

Het speerpunt van het huidige cultuurbeleid? Organisaties en cultuurwerkers stimuleren tot het opnemen van meer ‘ondernemerschap’. Tege...